Η ψωρίαση είναι μια χρόνια μη μολυσματική νόσος, η δερματοπάθεια, η οποία επηρεάζει κυρίως το δέρμα. Η αυτοάνοση φύση αυτής της νόσου θεωρείται επί του παρόντος. Η ψωρίαση συνήθως προκαλεί υπερβολικά ξηρές, κόκκινες, ανυψωμένες κηλίδες του δέρματος. Ωστόσο, ορισμένοι πάσχοντες από ψωρίαση δεν έχουν ορατές δερματικές βλάβες. Οι κηλίδες που προκαλούνται από την ψωρίαση ονομάζονται πλάκες. Αυτές οι κηλίδες είναι από τη φύση τους θέσεις χρόνιας φλεγμονής και υπερβολικού πολλαπλασιασμού λεμφοκυττάρων, μακροφάγων και κερατινοκυττάρων του δέρματος, καθώς και υπερβολικού σχηματισμού νέων μικρών τριχοειδών αγγείων στο υποκείμενο στρώμα του δέρματος.
Τι προκαλεί την ψωρίαση;
Τα αίτια της ψωρίασης δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο βασικές υποθέσεις σχετικά με τη φύση της διαδικασίας που οδηγεί στην ανάπτυξη αυτής της ασθένειας.
Σύμφωνα με την πρώτη υπόθεση, η ψωρίαση είναι μια πρωτοπαθής δερματοπάθεια κατά την οποία διαταράσσεται η φυσιολογική ωρίμανση και διαφοροποίηση των κυττάρων του δέρματος και υπάρχει υπερανάπτυξη και πολλαπλασιασμός αυτών των κυττάρων. Ταυτόχρονα, το πρόβλημα της ψωρίασης θεωρείται από τους υποστηρικτές αυτής της υπόθεσης ως παραβίαση της λειτουργίας της επιδερμίδας και των κερατινοκυττάρων της.
Η αυτοάνοση επιθετικότητα των Τ-λεμφοκυττάρων και των μακροφάγων στα κύτταρα του δέρματος, η εισβολή τους στο πάχος του δέρματος και ο υπερβολικός πολλαπλασιασμός στο δέρμα θεωρούνται δευτερεύουσες, ως απάντηση του οργανισμού στον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των «λανθασμένων», ανώριμων, παθολογικά αλλοιωμένων κερατινοκυττάρων. Αυτή η υπόθεση υποστηρίζεται από την παρουσία θετικής επίδρασης στη θεραπεία της ψωρίασης με φάρμακα που αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων ή/και προκαλούν επιταχυνόμενη ωρίμανση και διαφοροποίησή τους και, ταυτόχρονα, δεν διαθέτουν ή διαθέτουν ασήμαντες συστηματικές ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες - ρετινοειδή (συνθετικά ανάλογα της βιταμίνης Α), βιταμίνη D, και ειδικότερα τη δραστική της μορφή, εστέρες φουμαρικού οξέος.
Η δεύτερη υπόθεση υποδηλώνει ότι η ψωρίαση είναι μια ανοσο-μεσολαβούμενη, ανοσοπαθολογική ή αυτοάνοση ασθένεια στην οποία η υπερανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων του δέρματος και, κυρίως, των κερατινοκυττάρων είναι δευτερογενείς σε διάφορους φλεγμονώδεις παράγοντες που παράγονται από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος ή/και, και αυτοάνοση κυτταρική βλάβη στο δέρμα προκαλώντας δευτερογενή αναγεννητική αντίδραση.
Τι συμβαίνει στο δέρμα και πώς να το φροντίσουμε;
Μειωμένη λειτουργία φραγμού του δέρματος (ιδιαίτερα, μηχανικός τραυματισμός ή ερεθισμός, τριβή και πίεση στο δέρμα, κατάχρηση σαπουνιού και απορρυπαντικών, επαφή με διαλύτες, οικιακές χημικές ουσίες, διαλύματα που περιέχουν αλκοόλ, παρουσία μολυσμένων εστιών στο δέρμα ή το δέρμα αλλεργίες, ανεπάρκεια ανοσοσφαιρινών, υπερβολική ξηροδερμία ) παίζουν επίσης ρόλο στην ανάπτυξη της ψωρίασης.
Η μόλυνση στο ξηρό δέρμα προκαλεί ξηρή (μη εξιδρωματική) χρόνια φλεγμονή, η οποία με τη σειρά της προκαλεί συμπτώματα που μοιάζουν με ψωρίαση, όπως κνησμό και αυξημένο πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση του ξηρού δέρματος, τόσο λόγω φλεγμονής και αυξημένου πολλαπλασιασμού των κυττάρων του δέρματος, όσο και λόγω του γεγονότος ότι ο μολυσματικός οργανισμός καταναλώνει υγρασία, η οποία διαφορετικά θα χρησίμευε για την ενυδάτωση του δέρματος. Για να αποφευχθεί η υπερβολική ξηρότητα του δέρματος και να μειωθούν τα συμπτώματα της ψωρίασης, δεν συνιστάται στους ασθενείς με ψωρίαση να χρησιμοποιούν πετσέτες και scrub, ειδικά σκληρά, καθώς όχι μόνο βλάπτουν το δέρμα αφήνοντας μικροσκοπικές γρατζουνιές, αλλά και ξύνουν το πάνω μέρος. προστατευτική κεράτινη στιβάδα και σμήγμα από το δέρμα, που κανονικά προστατεύουν το δέρμα από την ξήρανση και από τη διείσδυση μικροβίων. Συνιστάται επίσης η χρήση ταλκ ή βρεφικής πούδρας μετά το πλύσιμο ή το λούσιμο για να απορροφήσει την υπερβολική υγρασία από το δέρμα, η οποία διαφορετικά θα «έφτανε» στον μολυσματικό παράγοντα. Επιπλέον, συνιστάται η χρήση προϊόντων που ενυδατώνουν και θρέφουν το δέρμα και λοσιόν που βελτιώνουν τη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων. Δεν συνιστάται η κατάχρηση σαπουνιού, απορρυπαντικών. Θα πρέπει να προσπαθήσετε να αποφύγετε την επαφή του δέρματος με διαλύτες, οικιακές χημικές ουσίες.
Είναι η ψωρίαση κληρονομική;
Το κληρονομικό συστατικό παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ψωρίασης και πολλά από τα γονίδια που σχετίζονται με την ανάπτυξη της ψωρίασης ή εμπλέκονται άμεσα στην ανάπτυξή της είναι ήδη γνωστά, αλλά παραμένει ασαφές πώς αυτά τα γονίδια αλληλεπιδρούν κατά την ανάπτυξη της νόσου. Τα περισσότερα από τα επί του παρόντος γνωστά γονίδια που σχετίζονται με την ψωρίαση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρεάζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Πιστεύεται ότι εάν υγιείς γονείς έχουν ένα παιδί με ψωρίαση, τότε η πιθανότητα να αρρωστήσει το επόμενο παιδί είναι 17%, και με την παρουσία ψωρίασης σε έναν από τους γονείς, η πιθανότητα της νόσου στα παιδιά αυξάνεται στο 25% ( με τη νόσο και των δύο γονέων - έως και 60-70%).
Λόγω του γεγονότος ότι στους περισσότερους ασθενείς με ψωρίαση δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί η κληρονομική μετάδοση της δερματοπάθειας, πιστεύεται ότι δεν είναι η ίδια η ψωρίαση που κληρονομείται, αλλά μια προδιάθεση σε αυτήν, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις πραγματοποιείται ως αποτέλεσμα μιας πολύπλοκης αλληλεπίδρασης κληρονομικών παραγόντων και δυσμενών περιβαλλοντικών επιδράσεων.
Πώς μοιάζει η ψωρίαση;
Ο υπερβολικός πολλαπλασιασμός κερατινοκυττάρων (κυττάρων του δέρματος) στις ψωριασικές πλάκες και η διήθηση του δέρματος με λεμφοκύτταρα και μακροφάγα οδηγεί γρήγορα σε πάχυνση του δέρματος στα σημεία της βλάβης, ανύψωσή του πάνω από την επιφάνεια του υγιούς δέρματος και σχηματισμό χαρακτηριστικών χλωμών, γκρίζων ή ασημί κηλίδες που μοιάζουν με σκληρυμένο κερί ή παραφίνη («λίμνες παραφίνης»). Οι ψωριασικές πλάκες εμφανίζονται πιο συχνά για πρώτη φορά σε σημεία που υπόκεινται σε τριβή και πίεση - στις επιφάνειες του αγκώνα και στις κάμψεις των γονάτων, στους γλουτούς. Ωστόσο, οι ψωριασικές πλάκες μπορούν να εμφανιστούν και να εντοπίζονται οπουδήποτε στο δέρμα, συμπεριλαμβανομένου του τριχωτού της κεφαλής, της παλαμιαίας επιφάνειας των χεριών, της πελματιαίας επιφάνειας των ποδιών και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Σε αντίθεση με τα εξανθήματα εκζέματος, τα οποία συχνά επηρεάζουν την εσωτερική καμπτική επιφάνεια των αρθρώσεων του γόνατος και του αγκώνα, οι ψωριασικές πλάκες εντοπίζονται συχνότερα στην εξωτερική, εκτεινόμενη επιφάνεια των αρθρώσεων.
Τι χρειάζεται για να διαγνωστεί με ψωρίαση;
Αυτό είναι συνήθως πολύ πιο δύσκολο στα παιδιά από ότι στους ενήλικες: στα παιδιά, η ψωρίαση παίρνει συχνά μια άτυπη μορφή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διαγνωστικές δυσκολίες. Και όσο νωρίτερα γίνεται η διάγνωση, τόσο περισσότερες ευκαιρίες για την καταπολέμηση της νόσου.
Δεν υπάρχουν διαγνωστικές διαδικασίες ή εξετάσεις αίματος ειδικά για την ψωρίαση. Ωστόσο, με την ενεργό, προοδευτική ψωρίαση ή τη σοβαρή της πορεία, μπορεί να ανιχνευθούν ανωμαλίες στις αιματολογικές εξετάσεις, επιβεβαιώνοντας την παρουσία ενεργού φλεγμονώδους, αυτοάνοσης, ρευματικής διαδικασίας (αυξημένοι τίτλοι ρευματοειδούς παράγοντα, πρωτεΐνες οξείας φάσης, λευκοκυττάρωση, αυξημένο ESR κ. λπ. ), καθώς και ενδοκρινικές και βιοχημικές διαταραχές. Μερικές φορές μια βιοψία δέρματος είναι απαραίτητη για να αποκλειστούν άλλες δερματικές παθήσεις και να επιβεβαιωθεί ιστολογικά η διάγνωση της ψωρίασης.
Πώς αντιμετωπίζεται η ψωρίαση;
Αξίζει να ξεκινήσετε τη θεραπεία της ψωρίασης για παιδιά όσο το δυνατόν νωρίτερα και να παρακολουθείτε το παιδί έτσι ώστε να τηρεί όλες τις συμβουλές του γιατρού. Το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού είναι πολύ ευαίσθητο. Με τη σωστή προσέγγιση, μπορεί να αντιμετωπίσει την ψωρίαση και αν αφήσετε την ασθένεια να πάρει την πορεία της, το δέρμα θα επηρεάζεται όλο και περισσότερο.
Εάν το παιδί έχει συμπτώματα της νόσου - πλάκες στο δέρμα, κνησμός, ερυθρότητα, ξεφλούδισμα, πρέπει να ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία, να ακολουθήσετε αυστηρά όλες τις συστάσεις του γιατρού και θα σας συμβουλεύσει να εφαρμόσετε μια ειδική κρέμα στο δέρμα.
Σε προοδευτικό στάδιο και με κοινές μορφές της νόσου, είναι καλύτερο να νοσηλευτεί το παιδί. Συνταγογραφήστε απευαισθητοποιητικά και ηρεμιστικά, μέσα σε διάλυμα γλυκονικού ασβεστίου 5% ή διάλυμα χλωριούχου ασβεστίου 10% σε κουταλάκια του γλυκού, επιδόρπιο ή κουταλιές της σούπας 3 φορές την ημέρα. Εφαρμόστε ένα διάλυμα 10% γλυκονικού ασβεστίου ενδομυϊκά, 3-5-8 ml (ανάλογα με την ηλικία) κάθε δεύτερη μέρα, 10-15 ενέσεις ανά πορεία. Με έντονο κνησμό, χρειάζονται αντιισταμινικά από το στόμα σε σύντομα μαθήματα, για 7-10 ημέρες. Σε μεγαλύτερα παιδιά σε προοδευτικό στάδιο, με ταραγμένη κατάσταση, ο κακός ύπνος, οι μικρές δόσεις υπνωτικών και τα μικρά ηρεμιστικά δίνουν μερικές φορές καλό αποτέλεσμα.
Εφαρμόστε βιταμίνες: ασκορβικό οξύ 0, 05-0, 1 g 3 φορές την ημέρα. πυριδοξίνη - διάλυμα 2, 5-5%, 1 ml κάθε δεύτερη μέρα, 15-20 ενέσεις ανά πορεία θεραπείας. Η βιταμίνη Β12 ενδείκνυται ιδιαίτερα για κοινές εξιδρωματικές μορφές ψωρίασης - 30-100 mcg 2 φορές την εβδομάδα ενδομυϊκά σε συνδυασμό με φολικό και ασκορβικό οξύ για 172-2 μήνες. Η βιταμίνη Α χορηγείται σε 10. 000 - 30. 000 ME 1 φορά την ημέρα για 1-2 μήνες. Στους ασθενείς με την καλοκαιρινή μορφή ψωρίασης, ειδικά με έντονο κνησμό, εμφανίζεται νικοτινικό οξύ στο εσωτερικό. Με την ψωριασική ερυθροδερμία ενδείκνυται: μονονουκλεοτίδιο ριβοφλαβίνης ενδομυϊκά, βιταμίνη Β15 από του στόματος ή σε υπόθετα (σε διπλή δόση), οροτικό κάλιο. Η βιταμίνη D2 πρέπει να χρησιμοποιείται με κάποια προσοχή σε όλες τις μορφές ψωρίασης.
Για την τόνωση των προστατευτικών και προσαρμοστικών μηχανισμών, συνταγογραφούνται πυρετογόνα φάρμακα που ομαλοποιούν την αγγειακή διαπερατότητα και αναστέλλουν τη μιτωτική δραστηριότητα της επιδερμίδας. Καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα δίνεται με μεταγγίσεις αίματος, πλάσματος, εβδομαδιαίως, αρκετές φορές, ανάλογα με το αποτέλεσμα που προκύπτει. Σε παιδιά με επίμονες (εξιδρωματικές και ερυθροδερμικές) μορφές ψωρίασης, μερικές φορές δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί θετική επίδραση από αυτά τα κεφάλαια. Στη συνέχεια, τα γλυκοκορτικοειδή συνταγογραφούνται από το στόμα σε δόση 0, 5-1 mg ανά 1 kg σωματικού βάρους την ημέρα για 2-3 εβδομάδες, ακολουθούμενη από σταδιακή μείωση της δόσης του φαρμάκου μέχρι να ακυρωθεί. Λόγω της τοξικότητάς τους, τα κυτταροστατικά φάρμακα δεν συνιστώνται για παιδιά όλων των ηλικιών. Στα στατικά και οπισθοδρομικά στάδια της νόσου, συνταγογραφείται μια πιο ενεργή θεραπεία - UFO, γενικά λουτρά σε θερμοκρασία 35-37 ° C για 10-15 λεπτά, μετά από 1 ημέρα.
Εξωτερική θεραπεία για την ψωρίαση.
Αλοιφές σαλικυλικού (1-2%), θειούχου πίσσας (2-3%). γλυκοκορτικοειδείς αλοιφές. Αυτές οι αλοιφές δίνουν γρήγορα ένα άμεσο αποτέλεσμα με τη μορφή αποφρακτικών επιδέσμων στον εντοπισμό ψωριασικών πλακών στις παλάμες και τα πέλματα. Για παιδιά με κυρίαρχη αλλοίωση του τριχωτού της κεφαλής, μπορούν να συστηθούν οι πρόσφατα χρησιμοποιημένοι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης με τη μορφή λιπαντικών ή αποφρακτικών επιδέσμων με αλοιφές.
Είναι απαραίτητο να τονιστεί η σημασία της υγιεινής της εστιακής μόλυνσης (ασθένειες της αναπνευστικής οδού, όργανα ΩΡΛ, ελμινθικές εισβολές κ. λπ. ). Η αμυγδαλεκτομή και η αδενοτομή για παιδιά με ψωρίαση μπορούν να γίνουν μετά την ηλικία των 3 ετών. Στο 90% των περιπτώσεων, αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις έχουν ευεργετική επίδραση στην πορεία της διαδικασίας και στο 10% των ασθενών, ιδιαίτερα με εκτεταμένη εξιδρωματική ψωρίαση, οι παροξύνσεις συνεχίζονται. Η παρακολούθηση μετά από 7-10 χρόνια έδειξε ότι τα 2/3 των ασθενών μετά από αμυγδαλεκτομή δεν είχαν υποτροπές της νόσου, αλλά ακόμη και το υπόλοιπο 1/3 των παιδιών με παροξύνσεις του εξανθήματος ήταν πενιχρές και οι υφέσεις παρατεταμένες. σε μη χειρουργημένα παιδιά με ψωρίαση και χρόνια αμυγδαλίτιδα, οι παροξύνσεις της δερματοπάθειας ήταν συχνότερες.
Οι μακροχρόνιες παρατηρήσεις μας στα παιδιά δείχνουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, οι υποτροπές της ψωρίασης με την ηλικία συμβαίνουν λιγότερο συχνά, είναι λιγότερο έντονες και είναι σαφώς ορατή η τάση για μετάβαση των κοινών μορφών δερματοπάθειας σε περιορισμένες. Ωστόσο, σε ορισμένους ασθενείς, η διαδικασία παραμένει γενικευμένη, με σοβαρή πορεία.
Είναι η ψωρίαση διάγνωση για τη ζωή;
Εάν ξεκινήσετε έγκαιρη και σωστή θεραπεία, τότε όχι. Η ανάπτυξη ψωρίασης σε ένα παιδί δεν σημαίνει καθόλου ότι, ως ενήλικας, θα υποφέρει επίσης από αυτή την πάθηση. Φυσικά, η ψωρίαση είναι μια χρόνια ασθένεια, είναι σχεδόν αδύνατο να αναρρώσει από αυτήν 100%. Αλλά η περίοδος ησυχίας μπορεί να μεγιστοποιηθεί. Η παιδική ψωρίαση αντιμετωπίζεται όπως ένας ενήλικας, αλλάζει από το ένα είδος θεραπείας στο άλλο κάθε τρεις μήνες.
Το παιδί θα πρέπει να είναι ψυχολογικά προετοιμασμένο εκ των προτέρων για το γεγονός ότι υπάρχουν ελαττώματα στο σώμα του. Σε αντίθεση με τους ενήλικες, στα παιδιά, η ψωρίαση δεν επηρεάζει συχνά το σώμα, αλλά το πρόσωπο (30% των περιπτώσεων). Εξανθήματα μπορεί να εμφανιστούν στο μέτωπο, στα μάγουλα και στα βλέφαρα. Ψυχολογικά είναι αρκετά δύσκολο να αντέξεις. Επίσης, στο ένα τρίτο των παιδιών με παιδική ψωρίαση επηρεάζονται τα νύχια. Ως εκ τούτου, είναι μάλλον δύσκολο να κρύψετε την ασθένεια.
Εκτός από τις σωματικά δυσάρεστες αισθήσεις, η ψωρίαση μπορεί να είναι μια σοβαρή δοκιμασία για την ψυχική κατάσταση ενός παιδιού. Οι γονείς δεν πρέπει να τον αφήνουν μόνο του με κάποιο πρόβλημα. Οποιαδήποτε δραστηριότητα πρέπει να ενθαρρύνεται: αθλητισμός, παιχνίδια. Ωστόσο, αξίζει να θυμάστε τις προφυλάξεις. Για παράδειγμα, το δέρμα σε ορισμένες περιοχές του σώματος μπορεί να τεντωθεί (για παράδειγμα, όταν κάνετε ποδήλατο για μεγάλο χρονικό διάστημα). Και αυτό μπορεί να προκαλέσει ψωρίαση. Παρά την εξωτερικά αντιαισθητική κατάσταση του δέρματος, το παιδί μπορεί να πάει για κολύμπι! Και αν υπάρχουν χημικά στο νερό, αφαιρέστε
Γιατί δεν υπάρχει ακόμα πλήρης θεραπεία για την ψωρίαση;
Αυτή η ασθένεια ονομάζεται μυστηριώδης για κάποιο λόγο. Η ουσία αυτής της ασθένειας δεν είναι ακόμη ξεκάθαρη. Κάποια ψωρίαση επηρεάζει το πρόσωπο, άλλα έχουν άκρα, άλλα έχουν αρθρώσεις! Γιατί ο γάμος συμβαίνει στα κύτταρα του σώματός μας δεν είναι ξεκάθαρο. Ως ογκολογία, η ψωρίαση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με χάπια. Ενδιαφέρουσες εξελίξεις τρέχουν τώρα στη χώρα μας. Προσπαθούν να περιποιηθούν τα παιδιά με αλοιφές από φυσικές πρώτες ύλες. Οι προβλέψεις είναι ευνοϊκές, αλλά η αλοιφή δεν έχει μπει ακόμα στην παραγωγή. Στο μεταξύ, η συμβουλή μου στους γονείς είναι να μην εμπιστεύονται τους τσαρλατάνους και τους ψευδοθεραπευτές και σε περίπτωση εμφάνισης σημείων ψωρίασης σε ένα παιδί, επικοινωνήστε με έναν επαγγελματία - παιδοδερματολόγο.