Ψωρίαση: αιτίες, σημεία, θεραπεία

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια συστηματική πολυπαραγοντική νόσος με γενετική προδιάθεση που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για ροζ-κόκκινο εξάνθημα με ασημί-λευκά λέπια. Το εξάνθημα συνοδεύεται από κνησμό, πόνο και ξεφλούδισμα. Όταν οι αρθρώσεις είναι κατεστραμμένες, η κινητικότητά τους περιορίζεται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία του ασθενούς.

Αιτίες ψωρίασης

Η αιτία της ψωρίασης παραμένει άγνωστη. Υπάρχουν μόνο θεωρίες προέλευσης:

• νευρογενές (εμφάνιση εξανθημάτων μετά από στρες, εγκαύματα, ψυχικό τραύμα).
• ενδοκρινικό (ειδικά κατά την περιεμμηνοπαυσιακή περίοδο).
• μεταβολική (διαταραχή μεταβολισμού λίπους)?
• μολυσματικός;
• ιογενή (τα ψωριασικά αντιγόνα απομονώνονται από άτομα που είναι υγιή, αλλά με μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξουν ψωρίαση στο μέλλον, ενώ η ψωρίαση είναι μια μη μεταδοτική ασθένεια).
• γενετική.

Η ψωρίαση μπορεί να εντοπιστεί σε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με τους ίδιους παράγοντες κινδύνου. Αλλά ο τύπος της κληρονομικότητας θεωρείται ότι είναι πολυπαραγοντικός. Εάν ένας από τους γονείς είναι άρρωστος, τότε το παιδί έχει 25% πιθανότητα να αρρωστήσει. Εάν και οι δύο γονείς είναι άρρωστοι - 60-75%.

Οι ιογενείς και γενετικές θεωρίες παραμένουν οι ηγέτες.

Παράγοντες που συμβάλλουν στις παροξύνσεις:

• μολυσματικές και παρασιτικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς (HIV, αμυγδαλίτιδα, τερηδόνα δόντια, ηπατίτιδα).
• στρες;
• ευσαρκία;
• περιεμμηνοπαυσιακή περίοδος;
• φάρμακα (ιντερφερόνες, ανταγωνιστές βήτα-αδρενεργικών υποδοχέων, ανταγωνιστές ΜΕΑ, ΜΣΑΦ).
• κακές συνήθειες (αλκοόλ, κάπνισμα, οικιακές χημικές ουσίες).
• τραυματισμοί του δέρματος? ξηρότητα, που οδηγεί σε αυξημένο τραύμα του δέρματος.

Κλινική ταξινόμηση

Δεν υπάρχει ενιαία ταξινόμηση. Ενας από αυτούς:

• χυδαίο (συνηθισμένο)
• εξιδρωματικό?
• ψωριασική ερυθροδερμία;
• αρθροπαθητικό?
• ψωρίαση των παλάμες και τα πέλματα?
• φλυκταινώδης ψωρίαση.

Χαρακτηριστικά της ροής:

• αρρωσταίνουν σε οποιαδήποτε ηλικία· οι περιπτώσεις ψωρίασης στα παιδιά δεν είναι ασυνήθιστες.
• άνδρες και γυναίκες αρρωσταίνουν εξίσου.
• επικράτηση σε όλο τον κόσμο·
• Υπάρχουν καλοκαιρινές, χειμερινές και μικτή εποχικότητα παροξύνσεων.

Συμπτώματα ψωρίασης

Η ίδια η ασθένεια χαρακτηρίζεται από παραβίαση της κερατινοποίησης του δέρματος με την παραγωγή ανεπαρκώς ώριμων κερατινοκυττάρων. Εμφανίζονται ροζ-κόκκινα εξανθήματα, καλυμμένα με ασημί-λευκά λέπια.

Χαρακτηριστική είναι μια τριάδα συμπτωμάτων, χάρη στην οποία μπορεί να γίνει διάγνωση:

• σύμπτωμα του λεκέ από στεαρίνη - όταν ξύνεται, ο αριθμός των ζυγών αυξάνεται.
• το φαινόμενο της ψωριασικής μεμβράνης - όταν όλα τα λέπια ξύνονται, εμφανίζεται μια λεία γυαλιστερή κόκκινη επιφάνεια.
• ένα σύμπτωμα ακριβούς αιμορραγίας - όταν το φιλμ ξύνεται, εμφανίζονται σταγονίδια αίματος. Αυτό οφείλεται στην ανομοιόμορφη επιμήκυνση των θηλών στο χόριο, στην επέκταση των τριχοειδών αγγείων και στη διόγκωσή τους.

Σημάδια ψωρίασης

• Η ψωρίαση στο σώμα μπορεί να ξεκινήσει με ένα σημείο και να συγχωνευθεί σε μεγάλες περιοχές βλάβης.
• Η ψωρίαση στα χέρια εντοπίζεται συχνότερα στις εκτεινόμενες επιφάνειες.
• Ψωρίαση στο πρόσωπο - το εξάνθημα εμφανίζεται συχνά πίσω από τα αυτιά, στο μέτωπο. Είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας για την ενίσχυση της θεραπείας.
• Η ψωρίαση στο τριχωτό της κεφαλής είναι μια μεμονωμένη μορφή, δεν επηρεάζει τα μαλλιά, τα στοιχεία του εξανθήματος βρίσκονται κατά μήκος της άκρης της τρίχας, "ψωριασική κορώνα".
• Ψωρίαση των νυχιών - οδηγεί σε χαρακτηριστικές αλλαγές, εντοπίζονται βαθουλώματα, το νύχι μοιάζει με δακτυλήθρα. Μπορεί επίσης να πυκνώσει, να γίνει θαμπό ή να σχηματιστούν κίτρινες κηλίδες κάτω από το νύχι.
• Ψωριασική αρθρίτιδα - επηρεάζει τις περιφερικές αρθρώσεις με ή χωρίς πόνο, συχνά με φλεγμονή στην προσκόλληση των συνδέσμων στα οστά, τους ίδιους τους συνδέσμους και τα δάχτυλα.

Χαρακτηριστικά της ψωρίασης στα παιδιά

Χαρακτηρίζονται από την παρουσία ενός ή περισσότερων στοιχείων έως και 1 cm, ανεβαίνουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Ο κνησμός στα παιδιά είναι πιο έντονος από ότι στους ενήλικες. Μετά το ξύσιμο, το σημείο αιμορραγεί και δημιουργούνται πληγές. Στα παιδιά, η ψωρίαση εντοπίζεται συχνά στην περιοχή του περινέου ως μια μεγάλη κόκκινη κηλίδα. Στους εφήβους εμφανίζονται κηλίδες στις παλάμες και τα πέλματα.

Υπάρχουν τρία στάδια της ψωρίασης:

1. Προοδευτική - τα στοιχεία του εξανθήματος αυξάνονται και έχουν ομοιόμορφο λευκό χρώμα, με ένα στενό κόκκινο χείλος κατά μήκος της άκρης.
2. Σταθερό - η ανάπτυξη της κηλίδας σταματά, μια λωρίδα πιο χλωμού δέρματος εμφανίζεται κατά μήκος της άκρης πλάτους 2-5 mm.
3. Παλινδρομικό στάδιο - η ζυγαριά πέφτει σταδιακά, η κηλίδα μειώνεται και εξαφανίζεται. Ένα αποχρωματισμένο σημείο παραμένει στο σημείο του εξανθήματος.

Διάγνωση της ψωρίασης

Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς απευθύνονται σε γενικό ιατρό, δερματοφλεβολόγο ή ρευματολόγο (για ψωριασική αρθρίτιδα). Ο γιατρός συλλέγει παράπονα (παρουσία εξανθημάτων, κνησμός, πόνος, οίδημα και ευαισθησία των αρθρώσεων), αναμνήσεις (εποχικότητα παροξύνσεων και συχνότητά τους, γενετική προδιάθεση, αποτελεσματικότητα προηγούμενης θεραπείας, συνοδά νοσήματα). Κατά την εξέταση εντοπίζονται αλλαγές στο δέρμα και τις αρθρώσεις.

Γίνονται εργαστηριακές εξετάσεις:

• γενική εξέταση αίματος (συμπεριλαμβανομένου αριθμού λευκοκυττάρων, ESR, αιμοπεταλίων).
• γενική ανάλυση ούρων.
• βιοχημική ανάλυση (ALT, AST, ουρία, ουρικό οξύ, χοληστερόλη, τριγλυκερίδια, χολερυθρίνη, γλυκόζη, ολική πρωτεΐνη, CRP, ρευματοειδής παράγοντας).
• σε δύσκολες καταστάσεις, πραγματοποιείται βιοψία δέρματος με περαιτέρω παθοϊστολογική εξέταση (απότομη εκφρασμένη ακάνθωση, παρακεράτωση, σπογγίωση και συσσώρευση λευκοκυττάρων με τη μορφή σωρών 4-6 ή περισσότερων στοιχείων).
• πριν από τη συνταγογράφηση βιολογικής θεραπείας, διενεργείται εξέταση για HIV, ιογενή ηπατίτιδα Β και C και φυματίωση.
• ακτινογραφία των προσβεβλημένων αρθρώσεων.
• CT και MRI για αξονικές βλάβες.
• ΗΚΓ.

Εάν είναι απαραίτητο, πραγματοποιούνται διαβουλεύσεις με λοιμωξιολόγο, φθισίατρο, ορθοπεδικό τραυματολόγο, χειρουργό και άλλους ειδικούς.

Κατά τη διάγνωση της ψωρίασης, αξίζει να εξαιρεθούν ασθένειες όπως η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, ο ομαλός λειχήνας, η παραψωρίαση, η ροζέα Zhiber και η βλατιδώδης σύφιλη.

Η βαρύτητα της ψωρίασης καθορίζεται από το BSA (Body Surface Area - η περιοχή του δέρματος που επηρεάζεται από ψωρίαση), το PASI (Psoriasis Area and Severity Index - δείκτης επικράτησης και σοβαρότητας της ψωρίασης), DLQI (Dermatology Life Quality Index - δερματολογικός δείκτης ποιότητας ζωής).

Για τη διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας χρησιμοποιούνται τα κριτήρια PEST (Psoriasis Epidemiology Screening Tool) και CASPAR (κριτήρια ταξινόμησης για την ψωριασική αρθρίτιδα).

Θεραπεία της ψωρίασης

Η θεραπεία είναι πολύπλοκη, με στόχο την εξάλειψη της φλεγμονής, την ομαλοποίηση του πολλαπλασιασμού και τη διαφοροποίηση των κερατινοκυττάρων.

Τοπική θεραπεία:

• αλοιφές και κρέμες με βιταμίνη D3 και τα ανάλογα της.
• αναστολείς καλσινευρίνης;
• γλυκοκορτικοειδή για τοπική χρήση.
• φωτοθεραπεία.

Συστημική θεραπεία:

• Θεραπεία PUVA;
• κυτταροστατικά;
• ανοσοκατασταλτικά?
• βιολογικά φάρμακα.

Για ψωριασική αρθρίτιδα χρησιμοποιήστε:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
• φάρμακα που τροποποιούν την ασθένεια.
• ενδοαρθρικές ενέσεις γλυκοκορτικοειδών.
• βιολογικά φάρμακα.

Για χρόνιες περιπτώσεις, συνιστάται η χρήση αλοιφών για την ψωρίαση, για παροξύνσεις, χρησιμοποιούνται κρέμες για ψωρίαση.

Όταν εφαρμόζετε αλοιφή ή κρέμα, μην την τρίβετε στο δέρμα και μην εφαρμόζετε επίδεσμο. Αυτό μπορεί να αυξήσει τη διείσδυση του φαρμάκου στο δέρμα και να προκαλέσει παρενέργειες.

Δεν συνιστάται η χρήση ορμονικών αλοιφών για περισσότερο από 4 εβδομάδες. Η λανθασμένη δοσολογία των φαρμάκων μπορεί είτε να είναι αναποτελεσματική είτε να προκαλέσει παρενέργειες. Το αναμενόμενο αποτέλεσμα της θεραπείας εμφανίζεται μετά από 1-2 εβδομάδες χρήσης.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι χρήσης κρεμών και αλοιφών για την ψωρίαση που περιέχουν γλυκοκορτικοειδή:

• συνεχής λειτουργία?
• λειτουργία διαδοχικής θεραπείας.
• φθίνουσα θεραπευτική αγωγή.
• βήμα λειτουργία εφαρμογής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η θεραπεία ήπιων και μέτριων μορφών ψωρίασης πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία χρησιμοποιώντας αλοιφές και κρέμες απευθείας στην πάσχουσα περιοχή. Για πιο σοβαρές μορφές, η θεραπεία πραγματοποιείται σε νοσοκομεία με χρήση φωτοθεραπείας, συστηματικής θεραπείας και βιολογικών φαρμάκων.

Η πορεία της νόσου θεωρείται μέτρια και η συστηματική θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• επηρεάζονται περιοχές του δέρματος με αισθητική σημασία.
• επηρεάζονται μεγάλες περιοχές του κεφαλιού.
• επηρεάζονται τα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
• Οι παλάμες και τα πέλματα επηρεάζονται.
• επηρεάζονται τουλάχιστον 2 νύχια.
• Υπάρχουν μεμονωμένα στοιχεία που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν τοπικά.

Η συστημική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο σε νοσοκομείο, υπό την αυστηρή καθοδήγηση των γιατρών, καθώς η συστηματική θεραπεία συνδέεται με ένα ευρύ φάσμα παρενεργειών, οι οποίες μπορούν να μειωθούν με την επιλογή ατομικής θεραπείας.

Γενικές συστάσεις για ασθενείς με ψωρίαση:

• ελαχιστοποίηση του τραύματος και της ξηρότητας του δέρματος.
• αφού εφαρμόσετε κρέμες και αλοιφές για ψωρίαση στα χέρια σας, χρησιμοποιήστε γάντια για να αποτρέψετε την είσοδο του φαρμάκου στα μάτια σας.
• χρησιμοποιήστε αντηλιακά με συντελεστή προστασίας 30.
• αποφύγετε αγχωτικές καταστάσεις, συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο εάν είναι απαραίτητο.
• ελέγξτε το βάρος σας, τρώτε λογικά.

Δίαιτα για ψωρίαση

Συνιστάται:

• αλκαλικό ποτό 1200-1600 ml ημερησίως.
• χρήση λεκιθίνης?
• λαχανικά και φρούτα?
• χυλός;
• άπαχα κρέατα και ψάρια?
• γαλακτοκομικά προϊόντα.

Δεν προτείνεται:

• εσπεριδοειδές;
• ψωμί από αλεύρι υψηλής ποιότητας.
• λιπαρά ψάρια και κρέατα.
• γαλακτοκομικά προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.
• καφές - όχι περισσότερο από 3 φλιτζάνια την ημέρα.
• προϊόντα με μαγιά?
• αλκοόλ, γλυκά, τουρσί, καπνιστό, πικάντικο.